Duurzaam denken en handelen is GEEN politiek gekleurde activiteit. Het is niet GROEN, ROOD of welke kleur dan ook. Het is een verzameling van kleuren, symbolen en handelingen die staan voor een mentaliteit. Een gedragscode…

Een levenswijze die tussen ieders oren zou moeten overheersen.

Generaties lang werd er geleefd zonder vooruit te kijken naar de gevolgen van onze levenswijze. Er was ook geen echte noodzaak om ons zorgen te maken. Er was voldoende fossiele brandstof, niemand stond écht stil bij de CO2- emissies of bij de gevolgen van de kleine stofdeeltjes die we inademden. Kortom, we leefden met z’n allen in een aards paradijs waar alles kon en mocht… Maar toen bleek plots dat het allemaal toch geen rozengeur en maneschijn te zijn. Catastrofale rampen troffen de laatste decennia onze aardbol. Denk aan de tsunami’s, de modderstromen, vernietigende bosbranden en wervelwinden, super hete zomers, de stijgende temperatuur en ga zo maar verder… Volksverhuizingen kwamen op gang om allerlei redenen en met allerlei gevolgen…

Maar zoals altijd moeten er eerst catastrofes plaatsvinden om mensen wakker te schudden. 

En ja, toen de meest beangstigende cijfers de harde realiteit begonnen te illustreren werd en wordt het hoe langer hoe duidelijker dat de redenen van al deze dramatische veranderingen en effecten nergens anders te zoeken zijn dan bij onszelf…

Wat sommige vooraanstaande klimaatontkenners ook proberen te vertellen, het wordt met de dag duidelijker dat we onze levensstijl MOETEN aanpassen indien we onze nakomelingen een mooie blauwe propere zee en heerlijk ruikende frisgroene bossen willen nalaten… Of anders gezegd, hen een garantie te bieden naar een stralende toekomst…

Het is duidelijk dat we duurzaam moeten denken en handelen. In alles wat we doen, in alles wat we ook maar ondernemen…

Ook het gemeentelijk beleid van de komende jaren zal over de ganse lijn afgestemd worden op duurzame ontwikkelingsdoelstellingen. Want we moeten die doelstellingen halen, kost wat kost…

Geschreven door Schepen van duurzaamheid Paul Paeleman